بسم الله الرحمن الرحيم

بعد از جلسه اول هم انديشي شيوه اي نوين در باب تربيت ديني کودک پيش رويم باز شد که با تمام داشته هاي تربيتي ام متفاوت و البته تکميل کننده آنها بود.من به اين نکته دست يافتم که ممکن است با رعايت اصولي که از قبل مي دانستم به تربيت فرزنداني مذهبي دست يابم اما عدم علم به پرورش صحيح فکر کودک و پاسخ کودکانه به سؤالات اعتقاديش مي تواند درعين تدين ظاهري هزار و يک اشکال اعتقادي براي او به وجود آورد که تا آخر عمر با او همراه خواهد بود و او را بدبين به خالق و خلق بار خواهد آورد و چه بسا طوفان شبهات در دوران بلوغ فکري، انواع انحرافات فکري-اعتقادي و اخلاقي برايش به ارمغان خواهد آورد.پس بعد از اين جلسه خود را ملزم نمودم در کنار مسايل رفتاري کودک به مسايل فکري او هم اهميت دهم و سؤالات اعتقاديش را دست کم نگيرم. از آن به بعد مصاديقي که استاد فرموده بودند اينگونه به کودک جواب ندهيد به کار نبردم مواردي همچون خدا همه جا هست، خدا را نمي شود ديد و... با دلايل موثقي که ايشان فرمودند.