من به شما عزیزان توصیه میکنم که با صحیفه‌ی سجادیه انس بگیرید، دعای پنجم صحیفه‌ی سجادیه را مکرر در مکرر بخوانید. این دعای پنجم صحیفه‌ی سجادیه مال ماست. همه‌ی ادعیه‌ی صحیفه‌ی سجادیه همین طور است. آنجائی که ما را به یاد مرگ می‌اندازد، آنجائی که ما را از لغزشها برحذر میدارد، آنجائی که عظمت معنویت دستگاه الهی را، از پیغمبر و یاران و ملائکه‌ی الهی را به رخ ما میکشد، اینها همه‌اش برای ما استحکام‌بخش است. در هر میدانی، استحکام درونی برای ما تعیین کننده است. اگر ساخت درونی - چه درون شخصىِ خود ما، درون روحی و فکری خود ما، چه درون کلیت جامعه‌ی ما - ساخت مستحکمی بود، هیچ چیز نمیتواند در مقابلش بایستد. این، مهمترین و اولین توصیه‌ی من به شماست.
1390/10/07 

ادامه مطلب...

امام خامنه ای حفظه الله : 

در عرصه ی فرهنگ بنده به معنای واقعی کلمه احساس نگرانی می کنم. این دغدغه از آن دغدغه هایی است که آدمی به خاطر آن گاهی ممکن است نصف شب هم از خواب بیدار شود و به درگاه پروردگار تضرع کند. 

 بیانات در دیدار هنرمندان و مسئولین فرهنگی کشور22/4/1373  

هو الطیف

1390/10/14

بیانات امام خامنه ای در سومین نشست اندیشه‌های راهبردی

 از جمله‌ی مسائلی که مطرح میشود، مسئله‌ی اشتغال بانوان

است. اشتغال بانوان از جمله‌ی چیزهائی است که ما با آن موافقیم.

بنده با انواع مشارکتهای اجتماعی موافقم؛ حالا چه از نوع اشتغال

اقتصادی باشد، چه از نوع اشتغالات سیاسی و اجتماعی و فعالیتهای

خیرخواهانه و از این قبیل باشد؛ اینها هم خوب است. زنها نصف جامعه‌اند

و خیلی خوب است که اگر ما بتوانیم از این نیمِ جامعه در زمینه‌ی اینگونه

مسائل استفاده کنیم؛ منتها دو سه تا اصل را باید ندیده نگرفت. یک اصل

این است که این کار اساسی را - که کارِ خانه و خانواده و همسر و

کدبانوئی و مادری است - تحت‌الشعاع قرار ندهد. میشود هم. به نظرم

میرسد مواردی داشتیم که خانمهائی اینطور عمل میکردند. البته یک قدری

به آنها سخت میگذرد؛ هم درس خواندند، هم درس دادند، هم خانه‌داری

کردند، بچه آوردند، بزرگ کردند، تربیت کردند. پس ما با آن اشتغال و

مشارکتی کاملاً موافق هستیم که به این قضیه‌ی اصلی ضربه و صدمه نزند؛

چون این جایگزین ندارد. شما اگر بچه‌ی خودتان را در خانه تربیت نکردید، یا اگر

بچه نیاوردید، یا اگر تارهای فوق‌العاده ظریف عواطف او را - که از نخهای ابریشم

ظریف‌تر است - با سرانگشتان خودتان باز نکردید تا دچار عقده‌ی [عاطفی] نشود،

هیچ کس دیگر نمیتواند این کار را بکند؛ نه پدرش، و نه به طریق اولی دیگران؛

فقط کار مادر است. این کارها، کار مادر است؛ اما آن شغلی که شما بیرون دارید،

اگر شما نکردید، ده نفر دیگر آنجا ایستاده‌اند و آن کار را انجام خواهند داد. بنابراین

اولویت با این کاری است که بدیل ندارد؛ تعیّن با این است.

                                        بسمه تعالی

بیانات مقام معظم رهبری درجمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی

19/9/1392

...کارهای ابتکاری بکنید؛ اسباب‌بازی همین‌جور، بازیِ رایانه‌ای همین‌جور،

عروسک همین‌جور، اینها چیزهایی است که لازم است. اسباب‌بازی رایج

بچه‌های ما شده تفنگ.خب بابا! آمریکایی‌ها که پدر جد ما در این کارند،الان

پشیمانند،درآن درمانده‌اند که چه‌کار کنند. ادامه مطلب...

بسمه تعالی

نظر نایب امام عصر (عج) در رابطه با کار برای کودک

جمله‌ای راجع به مسئله کودکان و نوجوانان عرض کنم: حقیقتاً باید بگویم که

اگر مسئولان امور فرهنگی کشور بخواهند مسئله کودک و نوجوان را آن‌چنان

که هست، مورد اهتمام قرار دهند، من خیال می‌کنم خیلی از آنهایی که

مسئولند، از ساعات خوابشان هم خواهند زد تا به این مسئله بپردازند.

امروز قضیه تربیت کودک و نوجوان، با گذشته‌های دور ـ حتی با گذشته‌های

نه چندان دور، مثلاً با بیست سال پیش ـ خیلی تفاوت کرده است.

ما می‌خواهیم از این نسلی که امروز مثل ماده خامی و مثل ذخیره‌ای در

اختیار یکایک ماست، چه ساخته شود؟ ادامه مطلب...

ازدواج

بعضیها هم ازدواج را که یک امر عاطفی و انسانی و وجدانی است، به صحنه ی تفاخر تبدیل می کنند.

بنای کار ازدواج، بر سازش دختر و پسر است

در ازدواج، اصل قضیه یک امر انسانی است؛ نه یک امر مادّی. اسلام مهریه را قرار داده است؛ اما مهریه این را به صورت یک معامله ی دادوستدی نمی کند.

در کار ازدواج و این مراسم، ... به نظر اسلام آن چیزی که اصل و محور است، تشکیل کانون خانوادگی است.

ما در این زمینه ها - هم در مورد ازدواج جوانان، و هم در مورد لوازمی که ازدواج دارد - سفارشهای زیادی هم به مسئولان دولتی کرده ایم. ... امیدواریم که این مقدمات فراهم بشود و ان شاءاللَّه مشکل ازدواج به شکلی حل گردد.

تجملات و اسراف

اگر در جامعه قناعت وجود داشته باشد، زیاده روی و اسراف و ریخت و پاش نباشد، اگر حرص و افزون طلبی در امور مادی نباشد، این جامعه به بهشت و گلستان تبدیل می شود.

امام بزرگوار ما خودش مظهر همین معنا بود؛ آدمی بود که تعیّنات دنیوی، حقیقتاً برایش ارزش نداشت. آدم این را در آن مرد معنوی و بزرگوار می دید که تعیّنات، تعلّقات و تکلّفات دنیوی، اصلاً برای خودش ارزش نداشت!

این جانب از این که کسانی می کوشند تا در میان مردم ما رسم تجمل گرایی و اسراف و ولخرجی را شایع کنند، شدیداً نگران و متأسفم؛ و از این که مردم فداکار و انقلابی ایران در امور شخصی به مصرف گرایی سوق داده شوند و قناعت انقلابی را از یاد ببرند، به خدا پناه می برم.

با تجملات زیادی، جامعه زیان می کند.

تجملات برای یک جامعه، مضر و بد است. ... باید بنا را بر سادگی گذاشت.

عزیزان من، یکی از شعارهای ما قبل از پیروزی انقلاب ... «ساده زیستی» بود؛ زندگی ساده و کمتر بهره بردن از جلوه های دنیا! بعد که انقلاب، پیروز شد، سعی کردیم باز هم همین روش، همین شعار و همین مبنا را دنبال کنیم.

خانواده

از نظر اسلام، خانواده یک رکن بزرگ است. اگر باشد و سالمش باشد و تربیت درست باشد، در پیشرفت کار جامعه به صورتی که اسلام می خواهد، تأثیر زیادی دارد. اسلام می خواهد این کانون تشکیل بشود و به وجود بیاید.

اگر خانواده ها صحیح، قوی، سالم، بی انحراف و طبق سنت الهی تشکیل بشوند، آن وقت جامعه، جامعه ی سالمی خواهد بود.

در کار ازدواج و این مراسم، ... به نظر اسلام آن چیزی که اصل و محور است، تشکیل کانون خانوادگی است.

مسئله ی مادری، مسئله ی همسری، مسئله ی خانه و خانواده، مسائل بسیار اساسی و حیاتی است. در همه ی طرحهایی که ما داریم، بایستی «خانواده» مبنا باشد.

در خانواده همسر و مادر عضو اصلی است. زن در این مجموعه، جای بسیار اساسی و رفیعی دارد. به همین خاطر، وقتی اصل خانواده -یعنی زن - متزلزل است، در آن جا هیچ چیزی در جای خودش قرار ندارد.

کانون خانواده، جایی است که عواطف و احساسات باید در آن جا رشد و بالندگی پیدا کند؛ بچه ها محبت و نوازش ببینند؛ شوهر که مرد است و طبیعت مرد، طبیعت خام تری نسبت به زن دارد و در میدان خاصی، شکننده تر است و مرهم زخم او، فقط و فقط نوازش همسر است - حتّی نه نوازش مادر - باید نوازش ببیند.

زن

آن زنی که خود را در دامنه آن قله یی می داند که در اوج آن حضرت فاطمه ی زهرا(علیهاالسّلام) _ بزرگترین زن تاریخ بشر _ قرار دارد، زن ایرانی است.

اسلام با کار کردن زنان نه تنها موافق است، بلکه تا آن جایی که با شغل اساسی او که مهمترین شغل اوست - یعنی تربیت فرزند و حفظ خانواده - مزاحم نباشد، شاید لازم هم می داند.

اسلام فعالیت اسلامی زنان را با رعایت حجاب و حدود اسلامی تشویق می کند.

اگر در کشوری زنان آن کشور بتوانند به آن صفا و معنویت و رُقاء و تعالی فکری برسند، هیچ مشکلی در آن مملکت باقی نمی ماند.

دختر شلوار تنگِ لباس چسبان پوشیده، وقتی سوار یک دوچرخه ی تشریفاتی هم بشود و در خیابان بیاید، این تبرج است.

زن اسلامی، شخصیتی است که راه و هدف را تشخیص می دهد و برای آن فداکاری می کند.

زنِ امروز ایران، در صحنه ی علم و سیاست و هنر و در گونه گون فعالیتهای اجتماعی، از گذشته بسی فعالتر و میدان دارتر است.

زنان مسلمان باید در تمام شئونات زندگی فردی و اجتماعی، حضرت فاطمه ی زهرا(سلام اللَّه علیها) را الگو قرار داده و پیروان راستین آن حضرت باشند.

زن باید تبرّج - یعنی خودنمایی - نداشته باشد؛ ممنوع است. این، در فرهنگ اسلامی ممنوع است. زن باید خودنمایی نکند. اگر محیط جامعه، محیط خودنمایی زن شد، به کلی همه چیز به هم می ریزد و اولین چیزی هم که ضربه می بیند، امور جدی جامعه است. خانواده، سلامت جوانها و عفاف و عصمت آنها ضربه می بیند.

زن در کشور ما، سرباز خط مقدم انقلاب شد.

زن مسلمان باید در راه فرزانگی و علم تلاش کند.

زن هم می تواند به بالاترین مقامات از لحاظ معنوی برسد.

شخصیت زن که به برکت انقلاب اسلامی احیاء شد باید با پرهیز از تجمل گرایی حفظ شود.

صلاح زنان در جامعه، صلاح مردان را به دنبال دارد و در این ارتباط زنان نقش برجسته یی را برعهده دارند.

ما برای زن ارزش واقعی انسانی قائلیم.

نباید زنان به سمت تجمل گرایی سوق پیدا کنند.

نقش زنان در انقلاب و جنگ، یک نقش تعیین کننده بود.

ورزش زنان، کار لازمی است. زنان هم نصف جمعیت کشورند؛ باید ورزش بکنند؛ اما محیط ورزش زنان، بایستی به گونه یی باشد که با حدود اسلامی، مطلقاً مساسی پیدا نکند.

این عاطفه ای که زن و مرد نسبت به هم ابراز می کنند، به آرامش درونی خانواده کمک می کند. اینجاست که زن یک نقش اساسی ایفا می کند. بعضیها خیال می کنند اگر زنی کارش عبارت از همان کار داخل خانه باشد، این اهانت به زن است؛ نه، این هیچ اهانت نیست؛ بلکه مهمترین کار برای زن، این است که زندگی را سر پا نگه دارد.

مادر

مسئله ی مادری، مسئله ی همسری، مسئله ی خانه و خانواده، مسائل بسیار اساسی و حیاتی است. در همه ی طرحهایی که ما داریم، بایستی «خانواده» مبنا باشد.

بهترین روش تربیت فرزند انسان، این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبت او پرورش پیدا کند.

یکی از وظایف مهم زن، عبارت از این است که فرزند را با عواطف، با تربیت صحیح، با دل دادن و رعایت و دقت، آن چنان بار بیاورد که این موجود انسانی - چه دختر و چه پسر - وقتی که بزرگ شد، از لحاظ روحی، یک انسان سالم، بدون عقده، بدون گرفتاری، بدون احساس ذلت و بدون بدبختیها و فلاکتها و بلایایی که امروز نسلهای جوان و نوجوان غربی در اروپا و آمریکا به آن گرفتارند، بار آمده باشد.

زنانی که فرزند خود را از چنین موهبت الهی محروم می کنند، اشتباه می کنند؛ هم به ضرر فرزندشان، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده اند. اسلام، این را اجازه نمی دهد.