بسمه تعالی

در اندیشه تربیت و در تلاش برای تزکیه نفس خود بودیم، از عزیزی شنیدم که می‌گفت: کودکان هستند که ما را تربیت می‌کنند و شاید راه رسیدن ما به سرمنزل مقصود از کودک پروری‌مان بگذرد.

...از وقتی بذرهای مزرعه‌ی همدلی‌مان به جوانه نشست و خداوند بر ما منت نهاده خانه‌مان را با نور نوگلانی از بوستان امیرالمومنین (ع) منور نمود، بارها و بارها بر صحت حرف آن عزیز صحه گذاشته‌ و شیرینی این نوع تربیت نفس را چشیده‌ام. شاید همه‌ی کسانی که کودکانی در دامان خود می‌پرورانند با ما هم‌عقیده باشند که چقدر این فرشتگان کوچک راه‌های آسمان را برای ما گشوده‌اند. از دویدن‌های صبح تا شب و بیدارماندن‌های شب تا به صبح‌مان گرفته که چطور عروجمان داده است تا...

زمانی که چشم باز می‌کنی و می‌بینی موجودی کوچک با روحی بزرگتر از آنچه تصورش را بکنی از کوچکترین رفتارت رونوشت بر می‌دارد و همین فردا تحویلت می‌دهد، و آنگاه بر خود می‌بینی که خوبیها را تکرار و تکرار کنی و بدیها را حتی یکبار در جلوی دوربین ذهنش مرتکب نشوی. کمی که به خود می‌آیی در عین ناباوری می‌بینی مزین به بسیاری از خوبیها شده و بسیاری از زشتی‌ها از صفحه وجودت پاک شده است. همین رعایت آزادیش مگر کم دردسر دارد و کم تحمل می طلبد؟! و تو تنها با یاد سخن مولایت که فرمودند: «فرزند در هفت سال اول پادشاه است»مشقت‌های آزادیش را تحمل نموده و می‌گذاری، او بازیش را بکند، آزاد باشد و آزادی تو را بگیرد به قیمت بریدن سرتمام منیت‌ها و خودخواهی‌هایت.کمی که بزرگتر می‌شود و کم‌کم به عقل می‌آید شروع به پرسش می‌کند، می‌پرسد و می‌پرسد، آنقدر که مستأصلت کند، نمی‌دانی چه بگویی و چه نگویی و آنچه باید بگویی چطور بگویی؟ چه بسا اگر سوالاتش را در ذهن او دفن کنی و یا با پاسخ اشتباهت روح لطیفش را خدشه‌دار کرده و او را از حقیقت پاک خود دور کنی، در دورانی که نهالت قد می‌کشد و می‌خواهی درختی تنوبر در جلوات سربه آسمان بساید و از میوه‌اش بچینی و در سایه‌اش بیارامی، هزاران چنگال شیطانی نهالت را می‌ربایند و آن را در بوستان خود آن‌طور که بخواهند به بار می‌نشانند و او نیز به خاطر بی‌مایه بودنش توان دفاعی در خود نمی‌بیند.آن وقت است که همین الان، نه حتی یک لحظه دیگر، خودت به بهانه کودک می‌روی تا به سرچشمه زلال معارف برسی و به اخلاق ناب محمدی (ص) مزین شوی و عمل صحیح را سرلوحه کار خود قرار دهی و از همه این معارف و اخلاقیات و اعمال، نابِ نابش را به کودکت نیز بچشانی قبل از اینکه شیاطین انس مادی گرا روح و جان و ذهن و فکر او را تسخیر کرده و میوه دلت را از بوستان امیرالمومنین (ع) جدا کرده باشند...